Rozdział VIII
-To wszystko przeze mnie! Gdybym wam powiedziała o tym śnie to ona by żyła!- Płakała Hay Lin.
-Cii… To nie twoja wina- Pocieszała ją Cornelia.
Will leżała teraz przed nimi w białej trumnie trzymając w rękach kwiat. To róża. Była też w swoim magicznym stroju
-Jej kropla astralna zostanie na ziemi i zajmie jej miejsce, lecz oczywiście będzie bez mocy.- Zaczęła Wyrocznia.
-I ty mówisz to z takim spokojem!- Krzyknęła Irma.
-To było jej pisane. Ja nie mogę zmienić przeznaczenia.
-Uspokój się Irma! Każdy jest smutny tylko inaczej to okazuje.- Uspokajała Irmę Taranie.
Mieszkańcy Kondrakaru zamknęli trumnę. Wszyscy płakali. Nie. Nie wszyscy. Wyrocznia zdawał się być bez serca. Miał obojętną minę. Dziewczynom wydawało się, że jego oczy cieszą się. Mieszkańcy Kondrakaru spuścili trumnę w wyznaczone miejsce, które wydawało się nie mieć końca. W Kondrakarze nie było czegoś takiego jak ziemia, więc grób przykryli marmurową płytą. Był tam też pomnik. Napisano na nim: Will Vandom zmarła w wieku 13 lat.
Cornelia położyła przed nim kwiat. Później wszyscy wyszli oprócz Irmy. Ona została, zacisnęła pięści i powiedziała:
-Pomścimy cię…
Koniec
**********************************************************************************************
Druga część "Zdrajca Miłosci" już wkrótce.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz